This SALT Interpretation Pack has been designed as a resource for educators and students as they explore the themes of the Ahmet Öğüt "Across the Slope" exhibition at SALT Beyoğlu in Istanbul, Turkey. Designed for use in high school classrooms, its contents include activities, multimedia resources, terminology and opportunities for discussion. Educators are encouraged to adapt, shape and build upon these materials to best meet the needs of their students and teaching curricula.

"Across the Slope" was first exhibited at Centre d’Art Santa Mònica, Barcelona, in 2008. An installation of a modified Seat 131 (the Fiat 131 Mirafiori model produced in Spain) hovering over a man-made slope, "Across the Slope" responds to the dream of an emerging working class. When, in the 1970s, Fiat began licensing automobile production to manufacturers in Turkey, Spain and Morocco, car prices in these countries dropped. Cars were no longer luxury items. They became affordable consumer products—and symbols of a “modern,” Western lifestyle. Though modification of the Fiat was common, as Öğüt demonstrates, no matter how advanced or decorative the modifications, a car’s capacity remains the same: “A slope is always a slope, and it is always possible for a car to get stuck on one.”

SALT Beyoğlu’nda düzenlenen “Yokuş Boyunca” sergisindeki temaları açıklayan bu Yorumlama Rehberi, eğitimciler ve lise öğrencileri için bir kaynakça olarak hazırlanmıştır. Eğitimcilerin, rehberin içeriğindeki aktiviteler, multimedya kaynakları, terminoloji ve tartışma olanaklarını öğrencilerinin ihtiyaçlarına en iyi cevap verecek şekilde düzenleyerek müfredatlarına uyarlamalarını öneririz.

“Yokuş Boyunca” ilk olarak 2008 yılında, Barselona’daki Centre d’Art Santa Mònica’da [Santa Mònica Sanat Merkezi] sergilenmiştir. Sergi alanında oluşturulmuş bir yokuşta kalmış modifiye bir Seat 131 (İspanya’da üretilmiş Fiat 131 Mirafiori modeli) enstalasyonu olan “Yokuş Boyunca,” gelişmekte olan orta sınıfın mütevazı hayallerine gönderme yapmaktadır.

Fiat’ın 1970’lerde Türkiye, İspanya ve Fas’taki imalatçılara otomobil üretim ruhsatı vermeye başlamasıyla bu ülkelerdeki araba fiyatları düşer. Araba artık bir lüks olmaktan çıkar; bütçeye uygun bir tüketim ürünü ve “modern”, Batılı yaşam tarzının bir simgesi haline gelir. Fiat’ın modifikasyonu yaygındır; ancak Öğüt’ün “Yokuş Boyunca”’da gösterdiği gibi, modifikasyonlar ne denli gelişmiş ya da dekoratif olursa olsun, bir arabanın kapasitesi hep aynı kalır: “Yokuş hep yokuştur ve bir arabanın bir yokuşta kalakalması her zaman mümkündür.”

SALT Beyoğlu’nda düzenlenen “Ben bir stüdyo sanatçısı değilim” sergisindeki temaları açıklayan bu Yorumlama Rehberi, eğitimciler ve lise öğrencileri için bir kaynakça olarak hazırlanmıştır. Eğitimcilerin, rehberin içeriğindeki aktiviteler, multimedya kaynakları, terminoloji ve tartışma olanaklarını öğrencilerinin ihtiyaçlarına en iyi cevap verecek şekilde düzenleyerek müfredatlarına uyarlamalarını öneririz.

2007 yılının sonunda kaybettiğimiz Hüseyin Bahri Alptekin, sanatçı kimliğinin yanı sıra düşünür, öğretim üyesi, yazar ve küratör olarak kültürel üretime katkıda bulundu. 1990’ların başından itibaren sanat üretimine yoğunlaşan Alptekin, eserlerinde küreselleşmenin etkileri, göç ve sürgün, kültürlerarası imge dolaşımı gibi temaları inceledi. İşbirliği ve müellifsiz üretim ile ilgilenen Alptekin, kariyeri boyunca Grup Grip-in, Sea Elephant Travel Agency [Deniz Fili Seyahat Acentası] ve Bunker Research Group [Korugan Araştırma Grubu] gibi birçok grup kurdu. İşlerinde fotoğraf enstalasyonları, kolajlar, videolar, nesneler -kasası plastik futbol toplarıyla dolu bir kamyon gibi- birçok farklı malzeme ve yöntemler kullanarak, birbirine referans veren çok katmanlı bir görsel dil yarattı.

“Ben bir stüdyo sanatçısı değilim”, sanatçının Türkiye’de ve uluslararası platformda düzenlenen en kapsamlı sergisi olma niteliğini taşıyor.

This SALT Interpretation Pack has been designed as a resource for educators and students as they explore the themes of the Hüseyin Bahri Alptekin “I am not a studio artist” exhibition at SALT Beyoğlu in Istanbul, Turkey. Designed for use in high school classrooms, its contents include activities, multimedia resources, terminology and opportunities for discussion. Educators are encouraged to adapt, shape and build upon these materials to best meet the needs of their students and teaching curricula.

Hüseyin Bahri Alptekin was an artist, thinker, teacher, writer and curator who passed away in 2007. In the early 1990s, Alptekin began to form an artistic production that explored the effects of globalization, immigration and exile, as well as cross-cultural image circulation. Alptekin was a determined collaborator interested in authorless production, and throughout his career formed many artist-run collaboratives, including Grup Grip-in, the Sea Elephant Travel Agency and the Bunker Research Group. His multi-referential work consists of photo-installations, collages, videos, objects, and large-scale production such as a life-size truck overloaded with colorful plastic soccer balls, which together express a multi-layered and complex visual language.

“I am not a studio artist” is the most comprehensive exhibition of Alptekin’s works to date, both in Turkey and internationally.

This SALT Interpretation Pack has been designed as a resource for educators and students as they explore the themes of Hrair Sarkissian's "Istory" and Tayfun Serttaş's "Foto Galatasaray" exhibitions at SALT Beyoğlu and SALT Galata in Istanbul, Turkey. Designed for use in high school classrooms, its contents include activities, multimedia resources, terminology and opportunities for discussion. Educators are encouraged to adapt, shape and build upon these materials to best meet the needs of their students and teaching curricula.

The "Foto Galatasaray" project is based on the re-visualization of the complete professional archive of Maryam Şahinyan (Sivas, 1911 – Istanbul, 1996), who worked as a photographer at her studio in Galatasaray, Beyoğlu from 1935-1985. The archive is a unique inventory of the demographic transformations occurring on the socio-cultural map of Istanbul after the declaration of the Republic and the historical period it witnessed; it is also a chronological record of a female Istanbulite studio photographer’s professional career. Consisting entirely of black-and-white and glass negatives, the physical archive of Foto Galatasaray is a rare surviving example of the classical photography studios of Istanbul’s recent past. After Şahinyan left the studio in 1985, the archive was transferred to a storehouse belonging to Yetvart Tomasyan, owner of Aras Publishing. Twenty-five years later, approximately 200,000 negatives in the archive were, over the course of two years, sorted, cleaned, digitized, digitally restored, categorized and protected by a team under the direction of artist/researcher Tayfun Serttaş.

In 2010, Hrair Sarkissian spent two months in
İstanbul documenting the history sections of
various semi-private and public libraries and
archives in the city, from the Archaeological
Museum and Topkapı Palace libraries to the
Atatürk Library in Taksim, the Ottoman Archives
of the Prime Ministry General Directorate of State,
and the Ottoman Bank Archives and Research
Centre. The second exhibition in the "Modern Essays"
series, Sarkissian’s photographs of rows of shelving
caught in time and racks of files that appear rarely
opened - of dark and oppressive spaces shot with
only the light available - express the complexity
of information these archives contain, and their
role in denying or confirming the artist’s inherited
history and existence within the present.

This SALT Interpretation Pack has been designed as a resource for educators and students as they explore the themes of the ars viva 2010/11 “Laboratory” exhibition at SALT Beyoğlu in Istanbul, Turkey. Designed for use in high school classrooms, its contents include activities, multimedia resources, terminology and opportunities for discussion. Educators are encouraged to adapt, shape and build upon these materials to best meet the needs of their students and teaching curricula.

Since 1953, the ars viva prize for fine arts has been awarded by the Kulturkreis der deutschen Wirtschaft (Cultural Committee of German Business) to promising young artists based in Germany. Each year, the competition adopts a different search term that takes current tendencies in contemporary art into consideration. Previous themes have included Time, Mise en scène, and History, while the topic for 2010 is Laboratory. The entire selection process was therefore accompanied by questions concerning the practice of making art, with an emphasis on experimental forms and fields and on the importance of coincidence, accident, and error in the production of art.

SALT Beyoğlu’nda düzenlenen ars viva 2010/11 "Laboratuvar" sergisindeki temaları açıklayan bu Yorumlama Rehberi, eğitimciler ve lise öğrencileri için bir kaynakça olarak hazırlanmıştır. Eğitimcilerin, rehberin içeriğindeki aktiviteler, multimedya kaynakları, terminoloji ve tartışma olanaklarını öğrencilerinin ihtiyaçlarına en iyi cevap verecek şekilde düzenleyerek müfredatlarına uyarlamalarını öneririz.

Görsel sanatlarda ars viva (Yaşayan Sanat) ödülü, Kulturkreis der deutschen Wirtschaft tarafından Almanya’da yaşayan ve gelecek vaadeden genç sanatçılara, 1953’ten bu yana verilmekte. Güncel sanattaki eğilimler dikkate alınarak her yıl farklı
araştırma konuları belirleyen söz konusu ödülün, 2010 yılı için seçtiği tema “laboratuvar” oldu. Tüm seçim süreci sanat pratiğine dair sorular, özellikle de deneysel biçim ve alanlar, sanat üretiminde rastlantısal bir şekilde veya kazaen ortaya çıkanın önemi ve hata yapmanın yerine dair sorgulamalarla geçti.